Eg likar å opna dagen med Klassekampen og ein kopp kaffi med ein skvett varm mjølk i før eg set meg til å skriva. Diverre er det ikkje kvar dag at avisa ligg i postkassa. Eller det kan vera som i dag at eg har fått avisa frå i går, men utan musikkmagasinet, for det fekk eg jo to eks av innlagt i går. Laurdagsavisa ser det ut til å vera ekstra vanskeleg å kjøra rundt med.
Fest eller kolera
I dag såg eg to eldre menn, eldre enn meg i alle fall, som stod og preika saman på butikken. Ein av dei hadde synlege prov på kronisk sjukdom. Den andre som førte ordet bøygde seg mot han.Avstanden var under halvmeteren.
Egoisme i praksis
Oppmodinga som går ut i desse dagar, er å visa solidaritet med dei som kan bli alvorleg og dødeleg sjuke av Covid-19/korona-viruset. Difor må også dei som ikkje vert alvorleg sjuke ta situasjonen på alvor.
Eg meiner at ei slik oppmoding ikkje berre må gjelda hosting og vasking og eit stille liv for seg sjølv, men også hamstring av mat.
Les meir om Egoisme i praksis
Eg òg er imot klimahysteri
Eg òg er imot klimahysteri. Hysteri løyser ingen problem.
Men det er ikkje hysterisk å meina at menneskeleg aktivitet fører til utslepp av klimagassar. Det er ikkje hysterisk å ta frykten for ein total økologisk og økonomisk kollaps på alvor. Det er ikkje hysterisk å nøkternt vurdera kva samfunnet må gjera for å demma opp mot ei trugande krise. Like lite som det er hysterisk å tenkja over sin eigen levemåte og sitt eige forbruk.