I Nord-Atlanteren er nokre riking-turistar
på veg til Titanic i ubåt,
for moro skuld, og forsvinn.
Pressa hentar krigstypar fram
og ryddar plass på toppen av nettsidene.
Stor leiteaksjon sett i gang.
Vener av dei ettersøkte vert intervjua
og livshistoriar fortalde.
Ved Middelhavet fyller dei opp gamle holkar
med folk på flukt frå krig og elende
for å søkja eit leveleg liv i Europa.
Born og kvinner vert låste inni lasteromma.
Dei vert avviste av kystvakta.
Båtane søkk. Menn hamnar i sjøen.
Born og kvinner druknar i hopetal
og vert til notisar mellom
annonsar for velværeprodukt
og nett-tv med nakne realitydeletakarar
og kjendisar som avslører nye partnarar
eller gladnyhende om born på veg
og kva namn ungen deira skal få
Ingen av dei drukna er namnlause
Dei hadde fått namn av foreldra
og kjelenamn av venner
og nokre hadde kjærestenamn
som vart kviskra i øyro deira
Og då dei vart fødde var dei
gjerne også gladnyhende
for dei to som skapte dei
eller enno ei bør til eit vanskeleg liv
Det får me aldri vita.
Då eg kom til Stord i 1970, snart 16 år gammal, for å gå på gymnaset, flytta eg på hybel hjå onkelen min på Horneland. På veg heim frå skulen kunne eg handla mat anten i butikken på Tveita eller på Horneland, eller svinga nedom til Jonas Eldøy i Kårevik. Då heile familien flytta hit året etter, til rekkehus på Ørehaug, var det to butikkar på Rommetveit, ein på Haga, på Hystad var det kolonial, bakeri, meieriutsal m.m.. Sagvåg hadde fleire butikkar. På Bjelland butikkar og bakeri. I Leirvik kunne ein velja mellom mange stader å handla mat, og elles få det meste ein trong.
Rådmannen har lagt fram sak om motorvegtrassé gjennom Landåsen. Saka skal opp i kommunestyret 22. juni og formannskapet denne veka. Her vert konsekvensen av firefelts motorveg gjennom Landåsen vurdert som å vera svært negativ, eller stor negativ som det står i saka. Det same gjeld for nærmiljø og friluftsliv. Same kva av dei to alternativa til vegtrassé som vert vald, så vert konsekvensane svært store.
Dette er ein historisk dag for meg. Eg skal møta i Stord formannskap for første gong, innkalt som vara langt nede på lista. Det kan skuldast at det berre er to politiske saker som skal opp, og ingen av dei er kontroversielle. Den eine er språkbruksplan for dei tilsette i kommunen. Den tykkjer eg er viktig, og den vert det synda mot dagleg, men sidan det «berre» handlar om språk, får det ingen konsekvensar og eg har ikkje høyrt andre enn meg ta opp språkbruken i saksframlegg og andre kommunale papir.
